آمار
وب سایت:
طرح داستان آمیخته به مبالغه و بسیار ثقیل است و ارزش رمان بیش از هر چیز ،مولود تجسم قوی و معجزه آسا و سرشار از قدرت و تغزل پاریس در قرون وسطاست .با آن کوچه های رازآمیزش که همه شان انباشته از قیل و قال و هیاهوی توده مردم اند .قهرمان ها بیش از هر چیز عناصر مجموعه سترگی هستند که اندیشه انسجام و روان شناسی فرد را کنار می گذارند .
شخصیتها ابتدایی سطحی و بی تنوع اند و بیشتر از آنکه موجوداتی زنده و واقعی باشند غیرواقعی و خیالی به نظر میرسند .رئیس شماسها خائن این ملودرام است .و کازیمودو ، که جسم دهشت بار و روح بسیار گرانمایه ایی دارد ،دلقک اوست .
و اما فرمانده فوبوس ، همان جوان اول ماجراست .پسری خوشگل و سبکسر و بی وفا .سیمای اسمرالدا ،که ذره ایی کمتر از قهرمانهای دیگر جنبه قراردادی دارد ، با این حال از لطف و ملاحت و گیرایی برخوردار است که بسیار زود او را به شخصیتی مردم پسند تبدیل کرد .
هوگو در نوتردام دوپاری و به همین گونه هم چندی بعد در بینوایان توفیق می یابد که به رویاهای سترگ و شگرف ذهن خود روح و جسم بدهد و به نمادها حیات ارزانی بدارد و شخصی ترین و اغلب قابل اعتراض ترین نظرهای خودش را مثل واقعیتی تاریخی تحمیل کند .همین الهام و قدرت خلاقه است که به توصیف های شایان تحسینی که هوگو از تالار بزرگ کاخ دادگستری و میدان گرو (میدان اعدام پاریس) رقم زده است ،روح می دهد و همه رنگ و بوی حقیقت را به دنیای ولگردها و گداها ارزانی می دارد که به وجهی غریب جامعه شناس آن شد .در صورتی که این دنیا را تا اندازه ای خودش آفریده بود .هوگو که از حس دراماتیک برخوردار است و رئالیسمی حیرت انگیز به این حس نیرو می دهد .
در این رمان پاره ایی از گیراترین و حیرت بارترین صفحه هایی را که در عمر خود نگاشته ،به ارمغان آورده است .برای اینکه به این نکته اعتقاد پیدا کنیم ،باید یک بار دیگر شرح سقوط کلود فرولو از برجهای نتردام بخوانیم و به همه این دلایل است که این اثر همواره مایه هیجان شیفتگی خوانندگان بسیاری بوده است .
نظرات شما عزیزان:
